بررسی عوامل سازمانی – مدیریتی موثر بر توانمندسازی اعضای هیأت علمی دانشکده‌های کشاورزی ایران

از مهمترین منابع یک سازمان میتوان به نتایج حاصل از تحرک و خلاقیت کارکنان آن اشاره نمود و توانمندسازی محرک این تحرک و خلاقیت است. هدف کلی تحقیق حاضر تحلیل عوامل سازمانی – مدیریتی لازم برای توانمندسازی اعضای هیأت علمی دانشکدههای کشاورزی ایران است. روش تحقیق از نوع توصیفی– پیمایشی و جامعه آماری آن را اعضای هیأت علمی دانشکدههای کشاورزی ایران (1837 N=) تشکیل میدادند، که تعداد 404 نفر از اعضای هیأت علمی با استفاده از جدول نمونه‌گیری کریجرسی- مورگان به عنوان نمونه تعیین گردید. برای تعیین نمونه مورد نظر از روش نمونهگیری چند مرحله‌ای استفاده شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه‌ای بود که روایی آن بر اساس نظر جمعی از اعضای هیأت علمی دانشگاه تهران و صاحبنظران مربوطه تأیید گردید و برای تعیین میزان پایایی بخشهای مختلف از مطالعه راهنما و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که نشان داد ابزار سنجش از پایایی مناسب برخوردار بود. نتایج آزمون t نشان داد که تفاوت معنیداری بین مدرک تحصیلی (فوق لیسانس و دکترا) و محل تحصیل (داخل و یا خارج از کشور) اعضای هیأت علمی از لحاظ توانمندی وجود دارد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی، پنج عامل غنی‌سازی شغلی، مشارکت، تسهیل‌سازی، آموزش و تصمیم‌گیری در مجموع حدود 691/60 درصد از کل واریانس متغیرها را تبیین کردند.